Εκ προμελέτης ~ Ελένη Μαρθάρη

 Φτωχό της φάνηκε το σκουφάκι.

Με το φόρεμα θα την έβλεπε σίγουρα από μακριά.

το 'κοβε σε κομμάτια και τα σκόρπαγε πίσω της σαν άλλος κοντορεβυθούλης.....έτσι για να μην υπάρχει ούτε μία περίπτωση να του διαφύγει.

μ' άδεια τα χέρια, άλλωστε δε μαγείρευε κιόλας πια .......η γιαγιά της ''έφυγε'' προ πολλού.....-αυτή τουλάχιστον δίχως τη θέλησή της-....

Εν ανάγκη θα εξουδετέρωνε και τον κυνηγό αν τον έπιανε ο πόνος δήθεν για να τη σώσει. Βίωσε άπειρες τέτοιες σωτήριες παρεμβάσεις.

Όλοι την είχαν εγκαταλείψει...κι οι ζώντες κι οι τεθνεώτες.

Κι ήταν τόσο μεγάλο το δάσος μονάχη της για να το διαβεί...

Χαλάλι όλου του κόσμου το άλικο αν ήταν να νιώσει τον κατασπαραγμό του αμνού στην αγκάλη ενός αμεταμφίεστου Λύκου... 

photo Jakub Rozalski

 

Διπολικό ~ Ελένη Μαρθάρη

 

.       και πάλι 

θα ρθει η άνοιξη.  

     με τ' άνθος 

και με το καρφί. 

κι οι παπαρούνες 

   απ' το πένθος 

 θα ματώσουν.

 μα θα τις γδύσει 

       ο άνεμος.

 θα γιατρευτούν. 

        συχνά 

έχουν την όψη μου.

                 -

                 -

          όταν πασχίζω

απ' το πάθος μου το ακραίο 

          να γλιτώσω       . _

Άκρως ερωτικόν ~ Ελένη Μαρθάρη

 Πλάτη με πλάτη σκοτωνόμαστε.

Το αίμα όμως τρέχει από το μέτωπο

ως και τα σκέλια μας μπροστά.

Σμίγουμε πάντα χωριστά.

Stephanie Pearl Photography

Make love not war ~ Ελένη Μαρθάρη

 Θέλω

έναν ταλαίπωρο βιετκόγκ

να τον κεράσει φραπεδιά αμερικανάκι.

κι έναν κοντό με κοντομάνικο

τύφλα στη βότκα να ουρλιάζει

ζήτω ο κόκκινος στρατός

κι έναν θεό

να μη σηκώνει απ' το θηκάρι

το σταυρό

στου σατανά το αντάμωμα.

.

δεν ζούμε δίχως τους δαιμόνους μας.

.

εγώ φαρσί το ξέρω το 'πιστεύω'

Θυμάσαι πάτερ μου

-συ που με ξερεις-

πώς με θωρρούσες άναυδος σε κείνο το μυστήριο που όλο το ξεχνώ;

....κανέναν όμως δεν απεταξάμην

όλοι περνούν, κοιτούν κι ανάλογα τα κέφια μου κι εγώ..